Opoe

Opoe had d'r hele leven, voor de kindertjes gesjouwd.
Al d'r meisjes en d'r jongens, waren na elkaar getrouwd.
Toen is opoe in gaan wonen bij d'r jongste lieveling,
En daar wachtte ze geduldig tot ze naar het kerkhof ging.

In 't begin was opoe alles, ieder was haar aangenaam;
't Warmste hoekje naast de kachel, 't mooiste plaatsje voor het raam.
Maar toen Opoes spaarbankboekje, helemaal was afgezet,
En toen opoe lam ging liggen, moest ze s' middags vroeg naar bed

Eerst moest Opoe naar de keuken, had d'r lieveling gezeid;
Toen moest Opoe naar de zolder, in de bedstee van de meid.
Maanden lag ze daar te suffen, Niemand had meer medelij;
Tot de kleine meid kwam zeggen, dat d'r opoe niks meer zei....